Δύναμη

Η αληθινή δύναμη. η ευτυχία και η ευημερία βρίσκονται στην υψηλή τέχνη της ευγνωμοσύνης. Ευγνωμοσύνη για αυτά που έχετε και για τα πράγματα έτσι όπως ακριβώς είναι. Ευγνωμοσύνη για αυτό που είστε, για τα πράγματα που φέρατε τον κόσμο με τη γέννησή σας. Τη μοναδικότητά σας. Σε ένα εκατομμύριο χρόνια απο τώρα δε θα υπάρξει ποτέ ένα δεύτερο εγώ σας. Κανείς δεν μπορεί να δει και να ανταποκριθεί στον κόσμο με τον τρόπο που το κάνετε εσείς. Απο την άλλη μεριά, εάν δε γνωρίζετε πώς να εκτιμάτε τα πράγματα και τους ανθρώπους που έχετε τώρα, τί σας λέει οτι θα μπορείτε να το κάνετε όταν θα αποκτήσετε παραπάνω πράγματα, ανθρώπους ή δύναμη;

Δε θα μπορείτε, επειδή δεν έχετε δουλέψει ποτέ "τους μύες της ευγνωμοσύνης" σας, δε μάθατε, ούτε ασκήσατε ποτέ την ευγνωμοσύνη σας. Αντίθετα, θα σκεφτείτε...."αυτή η δεύτερη γυναίκα, αυτό το δεύτερο δισεκατομμύριο, αυτό το καινούργιο σπίτι, πάλι δε φτάνει. Χρειάζομαι κι άλλα". Και έτσι θα ζείτε, ζητώντας συνεχώς περισσότερα ή ευχόμενοι τα πράγματα να ήταν κάπως διαφορετικά, παίζοντας το παιχνιδι του "παραπάνω", αντί να νιώθετε ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχετε.

Εστιάζουμε την προσοχή μας στα δικά μας μονοπάτια, μονοπάτια που μας οδηγούν σε πράγματα πιο σπουδαία και πιο μεγαλειώδη απο τα χρήματα και τα υλικά αγαθά, ανταλάσσουμε το παιχνίδι του "παραπάνω" με το παιχνίδι του "αρκετά". Παύουμε να ρωτάμε "μου φτάνουν;", επειδή στις τελευταίες μας στιγμές θα συνειδητοποιήσουμε οτι μας έφταναν. Ας πορευθούμε ελπίζοντας οτι αυτό θα το καταλάβουμε πριν η ζωή μας φτάσει στο τέλος της.

Όταν η ζωή που ζούμε "μας φτάνει", δεν έχουμε ανάγκη απο τίποτε περισσότερο. Τι όμορφο που είναι το συναίσθημα που έχουμε όταν η καθημερινότητά μας μάς είναι αρκετή. Ο κόσμος "μας φτάνει". Σπάνια προσέχουμε και αφηνόμαστε σε ένα τέτοιο συναίσθημα. Είναι ένα ξένο συναίσθημα, επειδή έχουμε την τάση να ζούμε με την αίσθηση οτι η ζωή είναι μικρή και δε μας φτάνει. Μπορούμε όμως να αλλάξουμε αυτή την αντίληψη. Λέγοντας κανείς, "η ζωή είναι αυτή και δε χρειάζομαι τίποτε άλλο", κάνει μια εξαίρετη δήλωση ευγένειας ψυχής και δύναμης.Εάν δε χρειαζόμαστε τίποτε άλλο, εάν δεν έχουμε ανάγκη να ελέγχουμε τα πάντα, τότε μπορούμε να αφήσουμε τη ζωή να κυλήσει.

Έχουμε τόση δύναμη μέσα μας αλλά και τόση άγνοια για το πώς να τη χρησιμοποιούμε. Η αληθινή δύναμη προέρχεται απο τη γνώση του ποιοί είμαστε και της θέσης που έχουμε στον κόσμο. Όταν νιώθουμε την ανάγκη να συσσωρεύουμε αγαθά, τότε έχουμε πραγματικά ξεχάσει όλα αυτά που είμαστε. Πρέπει να θυμόμαστε πως η δύναμή μας βγαίνει απο τη γνώση οτι τα πάντα γύρω μας είναι "εν τάξει" και πως το νήμα της ζωής όλων ξετυλίγεται ακριβώς όπως θα έπρεπε να ξετυλιχθεί.

Απο το βιβλίο της Elisabeth Kubler - Ross - Μαθήματα ζωής