Παράδοση

Οποιαδήποτε στιγμή, όλοι μπορούμε να ζήσουμε την θαυμάσια γαλήνη που μας χαρίζει η παράδοση. Δυστυχώς, πολλοί απο μας φοβούνται να παραδοθούν, επειδή το να παραδίνεσαι και να ενδίδεις θεωρούνται σημάδια αδυναμίας. Δεν υπάρχει όμως αδυναμία ή πόνος στην παράδοση. Αντίθετα, όταν παραδινόμαστε στη γνώση οτι όλα είναι εντάξει, όλα είναι τακτοποιημένα, τότε νιώθουμε και ανακούφιση και δύναμη.

Χρειάζεται μεγάλη πίστη για να νιώθει κανείς πως όλα είναι εντάξει, αντιμετωπίζοντας μια αρρώστια ή μια απώλεια. Ακόμα και στις μικρές δοκιμασίες της ζωής, δυσκολευόμαστε να παραδώσουμε τα όπλα. Θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο των πραγμάτων, θέλουμε να έχουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Εξισώνουμε τη δραστηριότητα με τη δύναμη, την παθητικότητα με την αδυναμία. Η ιδέα οτι η παράδοση είναι κάτι θετικό μπορεί να μας δυσκολεύει, μέχρι να αντιληφθούμε οτι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας πρέπει να το ζούμε με ευκολία. Δεν είμαστε εδώ για να ζούμε καταστάσεις χτυπώντας τα κεφάλια μας στον τοίχο. Εάν η ζωή μας μοιάζει με μια συνεχή  και ανελέητη μάχη, ίσως το σύμπαν προσπαθεί να μας πει κάτι. Μπορούμε να αφήσουμε τον εαυτό μας να χαλαρώσει. Δε χρειάζεται συνεχώς να εξουσιάζουμε τη δουλειά μας, τις σχέσεις μας ή τις καταστάσεις. Μπορούμε άνετα να χαλαρώσουμε, όταν γνωρίζουμε οτι η ζωή θα κυλήσει όπως πρέπει να κυλήσει.

Φανταστείτε τη ζωή σαν τραινάκι του λούνα παρκ. Είμαστε αναβάτες στο τραινάκι, δεν είμαστε οι οδηγοί του. Φαντάζεστε την απογοήτευση που θα νιώθατε εάν προσπαθούσατε να οδηγήσετε το τραινάκι όπου θέλατε εσείς; Όχι μόνο δε θα μπορούσατε να το κατευθύνετε, αλλά ταυτόχρονα θα χάνατε και την εμπειρία της ανάβασης, με όλα τα πάνω και τα κάτω της.

Το πρειδοπητικό σήμα παράδοσης έρχεται όταν νιώθουμε εξαντλημένοι απο την προσπάθεια να ελέγξουμε μια κατάσταση ή να κερδίσουμε μια μάχη. Παραδινόμαστε για να μπορέσουμε να ξεγλιστρήσουμε απο αυτή τη λαβή του θανάτου. Να πάψουμε να ανησυχούμε. Να σταματήσουμε αυτή τη συνεχή πάλη, μια πάλη που είναι τόσο καταστροφική που μας  απομακρύνει απο τη στιγμή, μας απαγορεύει να χαρούμε τις σχέσεις, καταστρέφει τη δημιουργικότητα και διαλύει κάθε αίσθηση ευτυχίας και ικανοποίησης. Η πάλη γεννάει το φόβο και μέσα απ' αυτό αποκτάμε την εσφαλμένη εντύπωση οτι πρέπει να ελέγχουμε ασταμάτητα κάθε πλευρά της ζωής. Τώρα είναι η ώρα της παράδοσης, ώρα να γίνετε αναβάτες του αλόγου και να οδηγηθείτε εκεί που θα σας οδηγήσει, να κολυμπήσετε πρίμα στο ρεύμα της ζωής και όχι αντίθετα.

Απο το βιβλίο της Elisabeth Kubler - Ross - Μαθήματα ζωής