Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Οι "άρρωστοι" γονείς

Α.  Αυταρχικοί Εισβολείς

Οι γονείς αυτοί είναι πεπεισμένοι ότι μόνο εκείνοι γνωρίζουν τί είναι καλό για το παιδί τους και δεν του αφήνουν καμιά πρωτοβουλία. Μόλις προβάλει αντίρρηση, του δημιουργούν ενοχές ή του κάνουν ψυχολογικό εκβιασμό ("είναι για το δικό σου καλό". Ακόμη και όταν το παιδί μεγαλώνει, εξακολουθεί να υφίσταται την εισβολή των γονιών του  κάθε στιγμή στην καθημερινή ζωή του, στις επιλογές που κάνει για τη ζωή του.
Καταλαβαίνουμε βέβαια, πόσο σοβαρή επίπτωση έχει αυτό στην αυτοεκτίμησή του. Είναι πεπεισμένο ότι είναι εντελώς ανίκανο για όλα, χωρίς τη βοήθεια των γονιών του, και κινδυνεύει να περάσει αργότερα απο την υποταγή στους γονείς στη συζυγική υπποταγή. Ας ακούσουμε τη μαρτυρία του Φρανσουά, 42 χρόνων, καθηγητή σχεδίου:
"Χρειάστηκα δεκαοκτώ χρόνια για να ενηλικιωθώ και σαράντα για να απελευθερωθώ απο την καταπίεση της μητέρας μου!
Βέβαια, χρειάστηκα χρόνια ολόκληρα ψυχοθεραπείας και ειδική αγωγή με αντικαταθλιπτικά....Αναρωτιέμαι μήπως, τελικά, η πραγματική δυστυχία μου ήταν ότι ήμουν μοναχογιός : η πιο σκληρή δοκιμασία της ζωής μου ήταν η μητέρα μου....Εκείνη αγόραζε τα πάντα, τα ρούχα που θα φορούσα και κάθε πρωί, ανάλογα με τον καιρό, μου επέβαλλε τι θα φορέσω. Όποτε πρόβαλλα κάποια αντίρρηση - πράγμα που έκανα σπάνια- κυρίως στην εφηβεία, όπου είχα κάποιες συγκεκριμένες προτιμήσεις, μου απαντούσε ότι είχα πολύ κακό γούστο και επηρεαζόμουν απο τους άλλους. Αργότερα έκανε έλεγχο στις παρέες μου, πού θα πήγαινα και με ποιούς. Μπαινόβγαινε ελεύθερα στο δωμάτιό μου, μέρα - νύχτα, διάβαζε τα γράμματά μου, χωρίς να με ρωτήσει....Δεν τόλμησα ποτέ να κάνω μια ερωτική σχέση, γιατί στην ιδέα και μόνοΟι γονείς αυτοί είναι πεπεισμένοι ότι μόνο εκείνοι γνωρίζουν τί είναι καλό για το παιδί τους και δεν του αφήνουν καμιά πρωτοβουλία. Μόλις προβάλει αντίρρηση, του δημιουργούν ενοχές ή του κάνουν ψυχολογικό εκβιασμό ("είναι για το δικό σου καλό". Ακόμη και όταν το παιδί μεγαλώνει, εξακολουθεί να υφίσταται την εισβολή των γονιών του  κάθε στιγμή στην καθημερινή ζωή του, στις επιλογές που κάνει για τη ζωή του.
Καταλαβαίνουμε βέβαια, πόσο σοβαρή επίπτωση έχει αυτό στην αυτοεκτίμησή του. Είναι πεπεισμένο ότι είναι εντελώς ανίκανο για όλα, χωρίς τη βοήθεια των γονιών του, και κινδυνεύει να περάσει αργότερα απο την υποταγή στους γονείς στη συζυγική υπποταγή. Ας ακούσουμε τη μαρτυρία του Φρανσουά, 42 χρόνων, καθηγητή σχεδίου:
"Χρειάστηκα δεκαοκτώ χρόνια για να ενηλικιωθώ και σαράντα για να απελευθερωθώ απο την καταπίεση της μητέρας μου!
Βέβαια, χρειάστηκα χρόνια ολόκληρα ψυχοθεραπείας και ειδική αγωγή με αντικαταθλιπτικά....Αναρωτιέμαι μήπως, τελικά, η πραγματική δυστυχία μου ήταν ότι ήμουν μοναχογιός : η πιο σκληρή δοκιμασία της ζωής μου ήταν η μητέρα μου....Εκείνη αγόραζε τα πάντα, τα ρούχα που θα φορούσα και κάθε πρωί, ανάλογα με τον καιρό, μου επέβαλλε τι θα φορέσω. Όποτε πρόβαλλα κάποια αντίρρηση - πράγμα που έκανα σπάνια- κυρίως στην εφηβεία, όπου είχα κάποιες συγκεκριμένες προτιμήσεις, μου απαντούσε ότι είχα πολύ κακό γούστο και επηρεαζόμουν απο τους άλλους. Αργότερα έκανε έλεγχο στις παρέες μου, πού θα πήγαινα και με ποιούς. Μπαινόβγαινε ελεύθερα στο δωμάτιό μου, μέρα - νύχτα, διάβαζε τα γράμματά μου, χωρίς να με ρωτήσει....Δεν τόλμησα ποτέ να κάνω μια ερωτική σχέση, γιατί στην ιδέα
 ότι θα έπρεπε να απαντήσω με το νι και με το σίγμα στην ανάκριση της μητέρας μου, ένιωθα να παραλύω.
"Οταν άρχισα να δουλεύω, επέμενε ότι έπρεπε να εξακολουθήσω να μένω μαζί τους, παρότι ήμουν οικονομικά ανεξάρτητος. Υπάκουσα, γιατί είχα πλέον πειστεί ότι ήμουν ανίκανος να κάνω οτιδήποτε μόνος μου. Το χειρότερο απο όλα όμως ήταν πως, ενώ εκείνη με έπνιγε και με έκανε να ασφυκτιώ, με κατηγορούσε στη συνέχεια για ανωριμότητα, για αναποφασιστικότητα και για αδυναμία....Τη μέρα που αποφάσισα πια να εγκαταλείψω το σπίτι των γονιών μου, τότε χρησιμοποίησε όλα τα δυνατά μέσα : απειλές, εκβιασμούς, απόπειρες αυτοκτονίας, ψυχιατρική κλινική, επιθετικές σκηνές στο τηλέφωνο και μέσα στον δρόμο. Όμως είχα πάρει πια την απόφασή μου. Παρέμεινα σταθερός και δεν το μετάνιωσα".



Απο το βιβλίο C.Andre & F.Lelord "Η αυτοκτίμηση - μάθε να αγαπάς τον ευατό σου"

Δεν υπάρχουν σχόλια: