Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Οι "άρρωστοι" γονείς

Ε. Σεξουαλική Βία


Το έσχατο όριο οικογενειακής βίας είναι όταν ένας απο τους γονείς διαπράττει αιμομιξία (συνήθως ο πατέρας προς την κόρη, ή την θετή κόρη). Το παιδί βιάζεται σε ό,τι πιο μύχιο κρύβει μέσα του, δεν μπορεί πουθενά να βρει καταφύγιο.
Η βία υποβόσκει παντού, είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα της οικογεναιακής εστίας, το παιδί δέχεται απο παντού ενοχικά μηνύματα: "Αν δεν το κάνεις δεν θα σε αγαπούν πια", "Αν αρνηθείς, θα στεναχωρηθώ και θα είμαι δυστυχισμένος", "Θα κάνω κακό σε όλους σας, σε σένα, στην μαμά και στον μικρό σου αδερφό", "Αν μιλήσεις, θα με βάλουν φυλακή και θα φταις εσύ...."
Συχνά είναι συνένοχη και η μάνα, είτε παθητικά είτε ενεργητικά ("Αν αρνηθείς, θα το πληρώσουμε όλοι μας").
Ας ακούσουμε μια νεαρή ασθενή μας, 16 χρόνων, που υπήρξε θύμα βιασμού απο τον θετό πατέρα της: "Δεν ξέρω ποιό τρόπο να βρω για να αντιδράσω. Αν δεχτώ, σιχαίνομαι μετά τον εαυτό μου, νιώθω ότι είμαι ανώμαλη. Αν αρνηθώ, με κατηγορεί ότι είμαι κακιά και κομπλεξική. Αν του αντισταθώ, με εκδικείται ξεσπώντας στην μητέρα μου και στον μικρό μου αδερφό. Αισθάνομαι ότι η μητέρα μου προτιμά να ενδώσω...."
Τα παιδιά που υπήρξαν  θύματα σεξουαλικής κακοποίησης φέρουν σοβαρά τραύματα στην αυτοεκτίμησή τους, παρουσιάζουν ψυχικές διαταραχές, η προσωπικότητά τους είναι εντελώς "σκόρπια".
 
 
"Σκόρπια" προσωπικότητα και αυτοεκτίμηση.
 
Τα άτομα αυτά είναι πολύ ασταθή στους ερωτικούς δεσμούς τους: δυσκολεύονται πολύ να κάνουν φυσιολογική σχέση με κάποιον, είναι υπερευαίσθητα σε οτιδήποτε θυμίζει απόρριψη ή εγκατάλειψη.
Αν δεχτούν κάποια επίπληξη ή κατάκριση, αν βιώσουν έναν χωρισμό, θα πέσουν σε απόγνωση, οι αντιδράσεις τους θα είναι απρόβλεπτες, συχνά εναντίον του εαυτού τους: κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας, αυτοτιμωρούνται(καίγονται με τσιγάρα, ή χαρακώνουν το δέρμα τους με ξυράφι).
Οι ψυχίατροι γνωρίζουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις με σοβαρές διαταραχές άγχους και κατάθλιψης.
Η ψυχοθεραπεία είναι ιδιαίτερα δύσκολη για τους ασθενείς αυτούς, είναι εξαιρετικά ευάλωτοι και αδύναμοι, έχουν πολύ κακή εικόνα για τον εαυτό τους.
Η αυτοεκτίμησή τους είναι καταρρακωμένη, σιχαίνονται τον εαυτό τους, το σώμα τους, τις αντιδράσεις τους, τα συναισθήματά τους. Η αυτοεκτίμησή τους είναι τόσο κλονισμένη που δυσκολεύονται πολύ να κάνουν σχέση, και την παραμικρή ακόμη απομάκρυνση του συντρόφου τους την βιώνουν σαν απόρριψη. Οι έρευνες λένε ότι τα άτομα αυτά θα πρέπει να έχουν βιώσει στην παιδική τους ηλικία, είτε έλλειψη αγάπης σε μεγάλο βαθμό είτε κάποια κακοποίηση ή άμεση σεξουαλική βία.




Απο το βιβλίο C. Andre & F. Lelord "Η αυτοεκτίμηση - μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου"

Δεν υπάρχουν σχόλια: